به محل نخستین رؤیت گنبد و گلدسته های حرم و عرض سلام و ارادت به آستان امام رضا (علیه السلام)، «تپه سلام» گفته می شود.

در گذشته، زائران با مشاهده گنبد و گلدسته های حرم مطهر از فراز این تپه، سلامی از راه دور، نثار امام مهربانی ها می کردند. سلام دادن از این مکان، نشانه سلامتی و حاصل شدن مقصود نیز بوده است.

روستای «تپه سلام» از توابع دهستان میامی بخش رضویه مشهد، در بیست کیلومتری جنوب و جنوب شرقی مشهد واقع است. مکان های متعددی در این ناحیه به این نام شناخته شده که معروف ترین آن ها همین تپه است که بر سر راه قدیم نیشابور به مشهد، پیش از طرق قرار دارد.

سنگ سیاه و بلندی بر روی این تپه وجود داشته که زیارت نامه حضرت رضا (علیه السلام) بر روی آن حک بوده است. زائران به نشانه رسیدن و گذر از این تپه بر هرم های سنگی بی شمار آن سنگی می افزودند. در راه بازگشت از مشهد نیز زائران در همین مکان زیارت وداع، می خواندند.

«تپه سلام» مکانی ناشناخته نبوده؛ حتی سفرنامه نویسان اروپایی نیز هیجان زیادی برای دیدن آن داشته اند؛ و در سفرنامه ها ی خود به آن اشاره کرده اند.

امروزه به سبب تغییر راه ها و سهولت سفر به مشهد، برگزاری سنت گذشته در این مکان از رونق افتاده؛ اما نام «تپه سلام» همچنان باقی مانده است.

منبع( با اندکی تلخیص): آیین های حرم مطهر رضوی؛ علی اخوان مهدوی، رضا نقدی