امام رضا علیه السلام عالم آل محمد

۱۱ بهمن ۱۳۹۹

امام رضا علیه السلام / آشنایی با زندگی امام رضا علیه السلام / مقاله

امام كاظم علیه السلام همواره با ارشاد به امام رضا علیه السلام به فرزندان خويش مي‌فرمود:

اين برادر شما علي بن موسي علیه السلام، عالم آل محمد صلی الله علیه و آله است، پس وي پرسش ها و مجهولات خويش را بپرسيد و آنچه به شما ياد مي دهد آن را حفظ كنيد، از پدرم (امام صادق علیه السلام) چندين بار شنيدم كه فرمود:

عالم آل محمد صلی الله علیه و آله در صلب توست و اي كاش او را درك مي كردم.(1)

مرحوم شيخ صدوق مي گويد:

مأمون در هر جا كه احتمال مي داد دانشمندي باشد و توانايي مناظره و مباحثه با امام رضا علیه السلام را داشته باشد به مجلس خويش دعوت كرده و او را با امام هشتم علیه السلام وارد بحث مي نمود. او در اين زمينه تلاشهاي فراواني به عمل آورد كه انديشمندان و نظريه پردازان فرقه ها و گروههاي مختلف اسلامي و غير اسلامي در مباحثه علمي بر حضرت رضا علیه السلام پيروز شوند و اين به جهت حسد و كينه باطني وي نسبت به آن حضرت بود. اما امام رضا علیه السلام در تمام آن جلسات و مناظره هاي سنگين و پيچيده علمي بر تمام دانشمندان عصر غلبه كرد. آن حضرت با كسي به بحث و مناظره نپرداخت مگر اينكه در پايان، طرف مقابل به فضيلت و برتري و دانش سرشار امام هشتم علیه السلام اعتراف نمود و در برابر استدلال‌هاي قوي و محكم او سر تعظيم فرود آورد.(2)

شيخ طبرسي از هروي نقل كرده است كه هيچ كس را دانشمندتر از علي بن موسي الرضا علیه السلام نديدم و هيچ دانشمندي نيز او را نديد مگر اينكه همانند من به فضل و دانش او شهادت داد.(3)

خود امام رضا علیه السلام در مورد دانش بي كران حضرتش و برتري بر انديشمندان و متفكرين علوم مختلف مي فرمايد: «زماني من در روضه (مسجد النبي صلی الله علیه و آله) مي نشستم و در آن دوران دانشمندان زيادي در مدينه بودند، هرگاه يكي از آنها از پاسخ پرسشي عاجز مي‌گشت و ديگران هم نمي توانستند از عهده برآيند، همگي به من اشاره مي كردند و مسائل مشكل را پيش من مي فرستادند و من پاسخ همه‌ي آنها را مي دادم!(4)

آن حضرت در گفتار ديگري مي فرمايد:

«آن‌گاه كه من بر اهل تورات با تورات شان و بر اهل انجيل با انجيل شان و بر اهل زبور با زبور شان و بر صابئين با زبان عبري خودشان و بر روميان با منطق خودشان و بر اصحاب مقالات و انديشه‌هاي مختلف به طريقه‌ي خودشان استدلال كنم و آنگاه كه هر دسته‌اي را محكوم نمودم و دليل شان را باطل ساختم و آنان از عقيده و پندارهاي خويش دست كشيده و بر گفتار من گرويدند، مأمون در خواهد يافت مسندي كه بر آن تكيه زده حق او نيست و در آن هنگام از كرده‌ي خود پشيمان خواهد شد.

سپس فرمود: «و لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم».(5)

منبع: کتاب ويژگي هاي امام رضا علیه السلام خصائص‌الرضويه، عبدالكريم پاك نيا، ص 64-63.

------

پی نوشت ها:

1. اعلام الوري، ج 2، ص 64 و بحارالانوار، ج 49، ص 100.

2. عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 152.

3. اعلام الوري، ج 2، ص 64، كشف الغمه، ج 2، ص 317.

4. كشف الغمه، ج 2، ص 317؛ بحارالانوار، ج 49، ص 100.

5. بحارالانوار، ج 49، ص 174.