در آیات قرآنی برای #قرآن، نام ها و صفات فراوانی به چشم می خورد تا مردم بیشتر با قرآن، صفات و ویژگی های آن آشنا شوند. در اینجا به برخی از این نام ها و صفات اشاره می شود.

1- احسن الحديث/ بهترين سخن(زمر،23)

2- متشابه/ همانند

اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَديثِ كِتاباً مُتَشابِهاً (زمر، 23)؛ خداوند بهترين سخن را نازل كرده، كتابى كه آياتش همانند يكديگر است.

3- برهان/ دلیل روشن

قَدْ جاءَكُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّكُمْ (نساء، 174)؛ دليل روشن از طرف پروردگارتان براى شما آمد.

4- بشرى/ نويد

هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنينَ (نمل، 2)؛ وسيله هدايت و نوید براى مؤمنان است.

5- بشير/ مژده دهنده

6- نذير/ بيم دهنده

بَشيراً وَ نَذيراً (فصلت، 4)؛ قرآنى كه بشارت دهنده و بيم دهنده است.

7- بلاغ/ پيام رسا

هذا بَلاغٌ لِلنَّاسِ (ابراهیم، 52)؛ اين پيام رسا براى مردم است.

8- بيان للناس/ بیانی آشكار براى مردم

هذا بَيانٌ لِلنَّاسِ (آل عمران، 138)؛ اين، بيانى آشکار براى عموم مردم است.

9- تبيان لكل شى‏ء/ بيانگر هر چيز

وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ (نحل، 89)؛ و ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيانگر هر چيز است.

10- تذكرة/ مایه تذکر

وَ إِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقينَ (حاقه، 48)؛ و آن مسلّماً مایه تذکری براى پرهيزگاران است.

11- تنزيل/ نازل شده

وَ إِنَّهُ لَتَنْزيلُ رَبِّ الْعالَمينَ (شعراء، 192)؛ مسلّماً اين از سوى پروردگار جهانيان نازل شده است.

12- حبل الله/ ريسمان خداوند

وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً (آل عمران، 103)؛ و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد.

13- حديث/ گفتار

فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَديثِ أَسَفاً (کهف، 6)؛ گويى مى ‏خواهى بخاطر اعمال آنان، خود را از غم و اندوه هلاك كنى اگر به اين گفتار ايمان نياورند.

14- حق اليقين/ درست بى ‏گمان

وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقينِ (حاقه، 51)؛ و آن درست بی گمان است.

15- حكم/ فرمان

وَ كَذلِكَ أَنْزَلْناهُ حُكْماً عَرَبِيًّا (رعد، 37)؛ همان‏ گونه بر تو نيز اين را به عنوان فرمان روشنی نازل كرديم.

16- ذكر/ يادآور

17- حكيم/ فرزانه

وَ الذِّكْرِ الْحَكيمِ (آل عمران، 58)؛ و يادآورى فرزانه است.

18- رحمة/ بخشايش

وَ إِنَّهُ لَهُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ (نمل، 77)؛ و مايه هدايت و بخشایشی براى مؤمنان است.

19- شفاء/ درمان/ فصلت/ 44

قُلْ هُوَ لِلَّذينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ (فصلت، 44)؛ بگو: اين براى كسانى كه ايمان آورده‏اند هدايت و درمان است.

20- روح/ روح

وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا (شوری، 52)؛ همان گونه بر تو نيز روحى را به فرمان خود وحى كرديم.

21- صراط المستقيم/ راه راست

اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ (حمد، 6)؛ ما را به راه راست هدايت كن.

22- عجب/ شگفت انگيز

فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً (جن، 1)؛ سپس گفته‏اند: ما قرآن شگفت انگیزی شنيده ‏ايم.

23- عدل/ دادگرى

وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلاً (انعام، 115)؛ و كلام پروردگار تو، با صدق و دادگری، به حدّ تمام رسيد.

24- عربى/ فصيح

قُرْآناً عَرَبِيًّا (زمر، 28)؛ قرآنى است فصيح.

25- عزيز/ شکست ناپذبر

وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزيزٌ (فصلت، 41)؛ و اين كتابى است قطعاً شكست ناپذير.

26- عظيم/ بزرگ

وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثاني‏ وَ الْقُرْآنَ الْعَظيمَ (حجر، 87)؛ ما به تو سوره حمد و قرآن بزرگ داديم.

27- علىّ/ بلندپایه

وَ إِنَّهُ في‏ أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكيمٌ (زخرف، 4)؛ و آن در لوح محفوظ نزد ما بلندپايه و استوار است.

28- فرقان/ جدا كننده حق از باطل

وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ (آل عمران، 4)؛ و كتابى كه حق را از باطل مشخّص مى‏ سازد، نازل كرد.

29- قول فصل/ گفتار جدا كننده و تميز دهنده

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (طارق، 13)؛ كه اين سخنى است كه حقّ را از باطل جدا مى‏ كند.

30- كتاب/ نوشته

31- هدى/ مایه هدایت

ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقينَ (بقره، 2)؛ آن كتاب با عظمتى است كه شك در آن راه ندارد و مايه هدايت پرهيزكاران است.

32- کريم/ بزرگوار

إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَريمٌ (واقعه، 77)؛ كه آن، قرآن بزرگوار است.

33- كلام الله/ سخن خداوند

وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ (توبه، 6)؛ و اگر يكى از مشركان از تو پناهندگى بخواهد، به او پناه ده تا سخن خداوند را بشنود.

34- مبارك/ پر برکت

وَ هذا ذِكْرٌ مُبارَكٌ (انبیاء، 50)؛ و اين ذكر پر برکتی است.

35- مبين/ آشکار

تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبينِ (یوسف، 1)؛ آن آيات كتاب آشكار است.

36- مجيد/ بلند جايگاه

وَ الْقُرْآنِ الْمَجيدِ (ق، 1)؛ سوگند به قرآن بلند جایگاه.

37- مرفوعة/ والا قدر

38- مطهرة/ پاكیزه

مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ (عبس، 14)؛ الواحى والا قدر و پاكيزه.

34- مكرمة/ با ارزش

في‏ صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ (عبس، 13)؛ در الواح با ارزشی ثبت است.

40- موعظة/ اندرز

قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ (یونس، 57)؛ اندرزى از سوى پروردگارتان براى شما آمده است.

41- مهيمن/ نگاهبان

وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْه (مائده، 48)؛ و اين كتاب را به حق بر تو نازل كرديم، در حالى كه كتب پيشين را تصديق مى ‏كند و نگاهبان آنهاست‏.

42- نور/ نور

وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذي أُنْزِلَ مَعَهُ (اعراف، 157)؛ و از نورى كه با او نازل شده پيروى نمودند.

43- وحى/ وحى

قُلْ إِنَّما أُنْذِرُكُمْ بِالْوَحْيِ (انبیاء، 45)؛ بگو: من تنها به وسيله وحى شما را انذار مى ‏كنم.

اینها که برشمرده شد برخی از نام ها و صفاتی بود که در آیات قرآنی برای قرآن ذکر شده است.

مهدی سیدمرادی

منبع:

ترجمه قرآن، گرمارودى سيد على‏، انتشارات قديانى‏، تهران‏، 1384ش‏، ص 614 (با اضافات و تغییر).