یکی از برکات مهم و بازدهی‌های قابل توجه زیارت‌ها و حضور در کنار قبور طیّبه پیامبر بزرگوار و خاندان پاک او و امامان معصوم این است که در خلال این سفرها، زیارت‌ها و قرائت زیارت نامه‌ها آشنایی بیشتری با مکتب برای انسان پیدا می‌شود. زیارت نامه‌های پیامبر و امامان بزرگوار مشحون از مطالب عالی و مفاهیم فخیم و فاخری است که شمیم وحی و الهام الهی از آن کاملاً به مشام جان اهل دل می‌رسد. بهترین معارف زنده و جاوید در مطاوی این زیارت‌ها به کار برده شده و اگر انسان با توجه و تدبر در معانی و مفاهیم، این جملات نورانی را قرائت کند دریچه‌های معنویات به روی او باز می‌شود؛ به اسرار عالم غیب آشنا خواهد گردید و نکات و دقایقی را از آن دریافت می‌کند که از آن لذت می‌برد و احساس نشاط و شادمانی می‌نماید و همه­ی وجودش از درک آن مطالب و فهم آن معانی بلند و بزرگ، مبتهج و مسرور خواهد گردید.

و چنان می‌شود که نزدیک است فریاد شادمانی برآورد و خروش نشاطمندی سر دهد.

آری! منابع پربار و غنا بخش معنوی و معارف الهی در چهار کلمه خلاصه می‌شود:

یکی قرآن کریم که اصیل‌ترین منبع معارف آسمانی است.

و دیگر، دعاها که به شکلی جدّی نقش موثری را در این مسیر ایفا می‌کنند.

سومین منبع، حدیث است که شامل نهج البلاغه نیز می‌شود.

و چهارمین منبع، زیارت‌هاست که راستی یک منبع پرتوان، کاربردی، نافذ و موثر است.

این زیارت‌ها به صورتی مخفی و ناپیدا روح توحید خالص و یگانه‌پرستی کامل را در جان انسان می‌دمد؛ او را با شأن رفیع و پایگاه والای انبیا و پیامبران آشنا می‌سازد؛ امامان معصوم و خاندان جلیل رسول الله را به ما معرفی می‌کند؛ درس دوستی با رجال الهی و مردان خدا و نیز مخالفت و ناسازگاری با طاغوت‌ها و ستمگران از خدا بی‌خبر را به ما می‌دهد؛ صفّ حق را از صفّ باطل، ممتاز و جدا می‌سازد؛ انسان را با عدالت، حق‌گویی و حق محوری می‌پروراند؛ از او عنصری ضد ظلم، اجحاف‌گری و در ستیز با بدی، ناپاکی، فساد و قساوت می‌سازد. زیارت، روح انسان را تلطیف می‌کند و از سویی آن را مقاوم و با صلابت و نیرویی باطل شکن و کفر ستیز می‌نماید؛ صفات عالیه­ی انسان‌ها و مکرمت‌های اخلاقی را در جان انسان می‌دمد و ریشه‌های رذایل اخلاقی، بدی‌ها و ناپاکی‌ها را از آن بیرون می‌کشد.

زیارت، صفحه قلب و روح زایر را از آلودگی‌های صفات بد، پاک می‌سازد.

برای نیل به این آثار و برکات، لازم است نکته‌ای را به خوبی مراعات کرد و آن توجه به معانی و مفاهیم این زیارت‌هاست و این که انسان بنگرد که در جو عطرآگین روحانیت و معنویت قرار گرفته و باید از آن حداکثر استفاده را بنماید تا مؤدب به آداب اسلامی گردد.

منبع: آستان دوست، تالیف علی کریمی، تهیه و تدوین اداره امور فرهنگی آستان قدس، نشر قدس رضوی.