دست خدا با جماعت است!

با جماعت است که برکت و افزونی به اجتماع روی می آورد و فضل و رحمت خداوندی متوجه مؤمنین می شود.

زندگی به سبک مومنانه / برنامه ی زندگی / مقاله

صفر وقتی ارزش پیدا می کند که در کنار یک عدد باشد. در غیر این صورت معنایی جز هیچ و پوچ نشان نمی دهد. انسان ها همین طور هستند و زمانی حضورشان ارزش پیدا می کند که در کنار یکدیگر قرار گیرند و با هم باشند و مسلم است هرچه تعدادشان بیشتر باشد، ارزش وجودی آن ها نیز نمایان تر می شود؛ قدرت شان بیشتر می شود، اراده آن ها قوی تر می گردد، افکارشان متعالی تر و عزمشان هم استوارتر می شود. اینجاست که دیگر هیچ نیرویی نمی تواند آن ها را از رسیدن به هدف باز دارد و یا صف آن ها را در هم شکند و تنها رساندن آن ها به صفر است که برای آن ها زیان بار می شود و موجبات سقوط آن ها را فراهم می آورد. آری؛ همین صفر که همه آن را نماد پوچی و هیچی می دانیم، زمانی ارزش پیدا می کند که در میان ارقام دیگر قرار گیرد و با آن ها باشد که در این صورت نه تنها خود ارزش پیدا می کند، که ارزش ارقام دیگر را هم بالا می برد.

انسان ها هم مانند عدد صفر وقتی در میان یکدیگر قرار می گیرند، هرچه بر تعدادشان افزوده شود ارزش شان بیشتر می شود و هنگامی که از پشتوانه الهی نیز برخوردار باشند، هیچ نیرویی با آن ها برابری نمی کند و از ارزش آن ها نمی کاهد. رسول خدا (ص) در این مورد فرمود: «یدالله مع الجماعه.»؛ دست خداوند با جماعت است.

قدرت خداوند متعال فوق همه قدرت ها و منشأ همه آن هاست؛ پس هرگاه جماعتی را که با اتکاء به او به هم پیوسته اند، مورد لطف و عنایت خویش قرار دهد، آن ها را صاحب قدرتی شکست ناپذیر می کند و به پیروزی می رساند. پس هرگاه احساس نیاز به پشتیبان و همراه کردی و یا خود را ضعیف و بی چیز یافتی، در جماعت قرار گیر و بر شمار خود بیفزا؛ بدان که ارزش جماعت آن قدر زیاد است که حتی اگر از دو نفر تشکیل شده باشد، باز هم پیروز است؛ زیرا که جماعت است و دست خدا را به همراه دارد و از پشتیبانی او برخوردار است.

هرگاه احساس نیاز به پشتیبان و همراه کردی و یا خود را ضعیف و بی چیز یافتی، در جماعت قرار گیر

آری با جماعت است که جان ها با هم پیوند می خورد و اتحاد و یگانگی بین آن ها ایجاد می شود. صمیمیت و یک رنگی شکل می گیرد و با هم بودن تجربه می شود. با جماعت است که برکت و افزونی به اجتماع روی می آورد و فضل و رحمت خداوندی متوجه مؤمنین می شود و سرانجام با جماعت است که راه رسیدن به مقصد هموار می شود و آن چه را که دستیابی به آن سخت و یا ناممکن است، به آسانی دست می آید.

منبع: ماهنامه بشارت (118-117)، زهرا لوکه علیخان