زندگی به ‌شرط اخلاق

بزرگ‌ترین رمز همسرداری و بهترین کلید حل مشکلات زناشویی، اظهار عشق به همسر است.

زندگی به سبک مومنانه / برنامه ی زندگی / مقاله

محبت اگر در راه صحیح نباشد...

به لحاظ آنکه یکی از قوا و نیروهای اصلی نفس انسان، نیروی شهوت است، اگر در کنترل عقل قرار نگیرد، انسان را از راه سعادت دور کرده و به وادی گمراهی می کشاند. محبت که از آثار این نیروست، به مثابه شهوت اگر در راه صحیح خود نباشد، موجب بدبختی و گمراهی انسان می شود؛ بنابراین یکی از وظایف مهم سالک در سلوک، عنایت به مسئله ی مراقبه و محاسبه ی نفس باید باشد. مراقبت همان طور که از اسمش معلوم است، مواظبت از خود است در گناه نکردن هرطور که مقدور و میسور است. محاسبه ی نفس همان طور که در روایات ائمه (علیهم السلام) و کلمات بزرگان وارد شده، زمانی از روز یا شب است که در آن وقت، سالک به ‌حساب اعمال روز خود رسیدگی می کند. (حضرت امام خمینی)

کودکانه

احساسات و احساسات

یکی از مهم‌ترین وظایف دینی، علمی و عملی پدران و مادران، توجه کامل به پرورش احساسات کودکان و مراقبت در تربیت عواطف آن هاست. احساس عاطفی در کودکان خیلی زود بیدار می‌شود. در موقعی که دستگاه عقل کودک به کلی خاموش است و کمترین درک استدلالی ندارد، شعور عاطفی در وی بیدار است و آماده ی پذیرش تربیت. غفلت پدر و مادر در این اوقات حساس، می تواند آثار نامطلوبی در روان کودک بگذارد و او را بد بار بیاورد.

برای شناخت خوی فطری کودک و تشخیص احساسات خوب و بد او، لازم است پدر و مادر از دوران اول زندگی طفل را تحت مراقبت قرار دهند و در حرکات او دقت کنند. اگر کودک دارای احساسات غیرعادی باشد، بدون تردید از خلال اعمال و وضع رفتار او آشکار می گردد و اگر آن را بد و ناپسند تشخیص دادند، با روش های صحیح تربیتی از بروز آن جلوگیری کنند و کودک را به راه صفت پسندیده سوق دهند. (استاد آیت الله فلسفی)

همسرانه

ایفای وظیفه ی الهی

همانطور که خدمتگزار بودن برای مرد اهانت نیست، کسب موافقت و اجازه ی شوهر هم برای خروج از منزل اهانت به شخصیت زن شمرده نمی شود؛ بلکه ایفای وظیفه ای الهی ست و یک افتخار. کانون خانواده مسافرخانه نیست که هرکسی بدون اطلاع دیگران بیاید و برود و مورد سؤال قرار نگیرد.

اگر زن بدون موافقت و رضایت شوهر از خانه بیرون رود، خانه و خانواده سامان نمی گیرد و اطمینان شوهر به عفت و سلامت او قرار نمی یابد و کودکان که خود زنان و مردان فردایند، به شایستگی و امانت رشد و پرورش نمی یابند. (استاد علی اکبر حسینی)

اظهار علاقه و بس!

آقای محترم! همسر شما پیش تر کاملاً از محبت های بی شائبه‌ی پدر و مادر برخوردار بود و از وقتی‌ پیمان زناشویی را امضا نمود، از دیگران برید و با تو پیوند دوستی بر‌قرار کرد. بدان امید به خانه ات قدم نهاد که تو به تنهایی به‌اندازه ی همه ی آنان، بلکه بیشتر او را دوست بداری. انتظار دارد عشق و محبت تو به او، حتی از عشق و علاقه‌ی پدر و مادرش نیز عمیق تر و پایدارتر باشد؛ چون به تو عشق، محبت و اعتماد داشته، تمام هستی و موجودیت خویش را در اختیار تو نهاده است.

بزرگ‌ترین رمز همسرداری و بهترین کلید حل مشکلات زناشویی، اظهار عشق و علاقه به همسر است. اگر می‌خواهی دل همسرت را مسخّر گردانی که مطیعت باشد، بهتر آن است که تا می توانی، به او اظهار عشق و علاقه کنی. (آیت الله امینی)

بزرگ‌ترین رمز همسرداری و بهترین کلید حل مشکلات زناشویی، اظهار عشق و علاقه به همسر است.

عملی

یادگاری

ترک ماسوی الله

و تو مهربان من! ناچار باید برای این زندگی تمام، کریم و مسرور و برای حیات طیبه و پاک از ذلت، حقارت و ابتذال آماده شوی.

دیگر نمی‌توانی با تکیه بر مادر و پدر و حتی همسر، فرزند یا برادر و خواهر زندگی کنی. چرا تو از کسانی نباشی که دیگران را بارور کرده ای و دیگران را ساخته ای و پناهگاه و تکیه گاه خوبی برای آن ها بوده ای؟ اینکه می گویم به دلیل این است که تنبل پرور نباشی؛ بلکه سازنده و مفید باشی و با پناهی که می دهی، بسازی تا هنگامی‌ که بر تو تکیه کرده اند، پاشکسته و ذلیل نمانند.

اگر توجه داشته باشی، می فهمی که من می خواهم از تکیه بر نعمت ها و از تکیه بر خودت فارغ شوی و از آنجا که در بن بست دنیا و ناتوانی و عجز کامل خودت قرار می‌گیری، ناامید و متزلزل یا ملتهب و برآشفته نباشی که در دعای امین الله می‌خوانی: «أللّهم فاجعل نفسی مطمئنه بقدرک»؛ آرامش دل مرا، کنار نعمت های بیرون و قدرت های درونم نگذار که این هر دو، دنیاپرستی و خودپرستی ست...!(علی صفایی حائری)

سیره ی اجتماعی

مانند یک رفیق صمیمی

مدت شصت سال با «آیت‌الله مرعشی» زندگی کردم و در این مدت هیچ‌گاه با من به تحکّم سخن نگفت، رفتاری خشونت‌آمیز نداشت و با تندی با من صحبت نکرد. تا آن زمان که قادر به حرکت و انجام کاری بود، نمی‌گذاشت دیگران کاری برایش انجام دهند؛ حتی وقتی تشنه می شد، برمی خاست، به آشپزخانه می رفت، آب می آشامید و به من نمی گفت. وی غیر از اینکه همسر خوب، مهربان و دوست داشتنی بود، برای من مانند یک رفیق صمیمی و همکاری غمخوار نیز بود و در کارهای منزل کمک می‌کرد. بسیاری اوقات در کارهای آشپزخانه از قبیل: درست کردن غذا، پاک کردن سبزی و شستن میوه و وسایل آشپزخانه به من کمک می کرد و رفتارشان برای تمامی افراد خانه الگو بود. (آیت الله العظمی مرعشی نجفی به روایت همسرشان)

چرا تو از کسانی نباشی که دیگران را بارور کرده ای و دیگران را ساخته ای و پناهگاه خوبی برای آن ها بوده ای؟

کرامت

بازاری که نبود!

«سید محمد مهدی بحرالعلوم» در مکه زندگی اشرافی داشت؛ بیرونی با تشریفات و مخارج، ریاست، رفت‌وآمد و... زمانی از سوی نویسنده ی کتاب «مفتاح الکرامه»، مقداری غذا و چند اشرفی برای کسی می فرستد. او می گوید: «در عمرم چنین غذایی نخورده بودم».

روزی خادم سید به او گفت: «خرجی تمام ‌شده است. سید نامه ای به صورت برات و حواله به او داد و محلی را در پشت کوه «صفا» آدرس داد که در بازارچه ی آنجا دکان تاجری ست. برو از او بگیر. خادم رفت و حواله را به او داد. تاجر نیز با احترام، مقدار زیادی پول به خادم تقدیم کرد. او نیز مانند گذشته مشغول هزینه کردن آن شد و بعد از مدتی، خادم به همان ‌جا رفت تا تاجر و دکان او را پیدا کند. او هرچه گشت، اثری از آن محله، بازارچه و دکان ها در پشت کوه «صفا» ندید؛ ولی پولی که از آن تاجر گرفته بود، همچنان باقی بود و آن را خرج می کردند. (به نقل از آیت الله بهجت)

منبع: نشریه پیام زن، دوره 26، اسفند (310) - شماره پیاپی310، اسفند 1396، محمد احمدی فیروزجایی