شاهد گرفتن بر ایمان و ولایت در زیارت نامه ها

زیارت، وفای به عهد پیرو با پیشواست، با این شهادت دادن ها، خط حرکت سیاسی و زندگی اجتماعی زائر در مسیر ولایت ائمه تثبیت می شود

۲۵ بهمن ۱۳۹۹ / 52

زیارت / مقاله

از نکاتی که در مضمون زیارت نامه ها دیده می شود، شاهد گرفتن پیامبر و ائمه بر این است که زائر، از نظر اعتقادات و توحید و نبوت و پذیرش امامت و ولایت عقیده به رجعت و معاد و... در خطّ ائمه است و با آن دوست و با دشمنانشان دشمن است و آرزوی اینکه بر این باور و عقیده تا آخر بماند. این فراتر از بحث تولّی و تبرّی نسبت به آنان است، گواه گرفتن آنان بر این حقیقت و در خواست اینکه در روز نیاز هم شاهد باشند و گواهی دهند.

این استشهاد و گواه گیری، به پیامبر و اهل بیت هم خلاصه نمی شود. شاهد گرفتن خدا، فرشتگان، پیامبران و عرشیان، سپس به ودیعت سپردن این باورها تا ذخیره آخرت باشد. در زیارت هفتم امام حسین علیه السلام آمده است:

اُشْهِدُ اللهَ وَ مَلائِکَتهُ وَ أََنْبِیائَهُ وَ رُسُلَهُ اَنّی بِکُمْ مُؤمِنٌ وَ بِإیابِکُم موُقِنٌ؛ خدا و فرشتگان و پیامبرانش را گواه می گیریم که من به شما ایمان دارم و به بازگشت و رجعت شما یقین دارم.

در زیارت اربعین سید الشهدا علیه السلام هم شهادت دادن به اینکه آن حضرت، ولیّ خدا، فرزند ولیّ خدا و پسر برگزیده خداست که به کرامت الهی نائل شده و به عهد الهی وفا کرده و در راه خدا به جهاد پرداخته است دیده می شود ، هم شاهد گرفتن خداوند نسبت به اینکه زائر، با او دوست و با دشمنش دشمن است:

اللّهُمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ اَنِّی وَلٌّی لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُ؛ شاهد گرفتن آنان بر اینکه زائر، عرض ارادت و ابراز ولایت کرده و سلام داده و دوست داران این خاندان است، در این متون زیارتی دیده می شود. این نوعی ادای حق و انجام وظیفه است.

زیارت، وفای به عهد پیرو با پیشواست، با این شهادت دادن ها، خط حرکت سیاسی و زندگی اجتماعی زائر در مسیر ولایت ائمه تثبیت می شود، گواه گرفتن آنان بر این باور و عقیده، موجب رسوخ این صفات و حالات در روح زائر می شود و تأثیر تلقینی دارد.(1)

منبع: کتاب فرهنگ و آداب زیارت/ رضا باقریان موحد، ص 72-71.

-------

پی نوشت ها:

1. فرهنگ زیارت، صص 329 و 330.