نماز جلوه ی خاکساری و تواضع

امام رضا(ع) فرموده است: «[علت وجوب نماز] ایستادن در پیشگاه خداوند ...

امام رضا(ع) فرموده است: «[علت وجوب نماز] ایستادن در پیشگاه خداوند در نهایت خضوع و تواضع و اعتراف به گناهان است.»

نیایش به درگاه خداوند توانا، راز و نیازی است که بنده خاکسار، با معبود و آفریدگار خود می‌نماید. در خلوت و تنهایی با تمرکز فکر، توجه خود را به سوی مبدأ و آفریننده موجودات ـ که ملجأ و پناهگاه دل شکستگان است ـ معطوف می‌دارد و با خشوع و فروتنی، درماندگی، ناتوانی و پریشان حالی خود را به آستان الوهیتش عرضه می‌دارد و با ستایش ذات پاک خداوندی‌اش، کوچکی و حقارت خود را بیان می‌کند و از پیشگاه مقدسش عفو گناهان خود و شمول رحمت و عنایت بی‌پایان او را مسألت می‌نماید.

برای ادای بندگی و عرض حاجت، بهترین چیز این است که شخص با افتادگی و حالت عجز، دست به توسّل به سوی خالق گشوده و نماز به جای آورد.

حلاوت و شیرینی عبادت «تواضع و فروتنی» است و بی آن، نماز لذتی نخواهد داشت.

روزی حضرت رسول به اصحاب خود فرمود: «چرا من حلاوت عبادت را در شما نمی‌بینم؟» عرض کردند: حلاوت عبادت چه چیز است؟ فرمود: «تواضع»

و در خبر وارد شده است که خداوند فرمود:

«ای موسی! چون مرا یاد کنی، یاد کن در حالی که اعضای تو مضطرب و لرزان باشد و در وقت یاد من خاشع و با وقار و اطمینان باش…ودرخصوصمنبایستی،بایستمانندبندهذلیلبوده ومناجاتکنبامن با دل ترسناک و زبانی راستگو» و در بعضی احادیث قدسی وارد شده است که خدای متعال فرمود: «من نماز هر نماز کننده را قبول نمی‌کنم؛ بلکه نماز کسی را قبول می‌کنم که از برای عظمت من فروتنی کند و بر من سرکشی نکند.»

منبع: جلوه وصال، تالیف علی برجی، تهیه و تدوین ارائه امور فرهنگی آستان قدس، نشر قدس رضوی.