جوانی همزاد کار ، تلاش وکوشش است. و تنبلی، سستی و بی تحرکی دشمن سرسخت آن است.

خداوند وقتی می خواهد درباره اسماعیل که به سن نوجوانی رسیده سخن بگوید می فرماید:﴿فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْي)[1] ؛هنگامی که او به مقام سعی و کوشش رسید.یعنی سن جوانی و نوجوانی دوران طلایی کار ،تلاش و کوشش است.جوان وقتی رسمیت پیدا می کند که دارای هویت شغلی و کسب و کار حلال باشد. ترقی و پیشرفت و کمال انسان هم درگرو تلاش و همت اوست.

﴿وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى ﴾[2]

و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست .

﴿وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى﴾[3] و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد.

نکته قابل توجه در این آیه اینجاست که می فرماید:بهره انسان از تلاشی است که انجام داده، یعنی حتی اگر کارش به ثمر هم ننشسته باشد، باز ارزشمند است چون با نیت خیر تلاش کرده، خداوند پاداشش را می دهد ؛آخرخدا خریدار نیت ها و اراده هاست ،نه صرفا کارهای انجام شده. خدا از درون و نیت انسان ها آگاه است.

دوران زندگی پیامبران هم مخصوصا دوران جوانی شان،همراه کار، تلاش و کوشش بوده .قرآن کریم حدود 400 آیه به تشویق برای«کار و تلاش» و ارزش و اهمیت آن آورده. همچنین تعدادي از آیات منور قرآن کریم درباره مشاغل پیامبران بزرگوار الهي است،هرچند مسئولیت خطیر و اصلي پیامبران،هدایت انسان ها بوده است،اما آنها برای اینکه سر بار دیگران نباشند، خود به کار و فعالیت مشغول بوده اند تا هم معاش خویش را تامین نمایند و هم دیگران را در این مسیر تشویق به «کار و تلاش» کنند.

--------------------------------

پی نوشت ها:

1. صافات،102

2. نجم،39.

3. نجم، 40.