یادداشت | بسیجی کیست؟

صدای نفس نفس نوجوان بسیجی از دامنه تپه های الله اکبر و حاج عمران و میمک به گوش می رسید، او که بدون هیچ تابلو و تبلیغی راه خود را انتخاب کرده است تنها مشخصه ظاهری اش چفیه چند منظوره اش است، او پلاک الومینیومی و ساده خود را که به گردن اویزان است با تمامی گردنبندهای طبیعی و کله گاوی برخی از جوانان معاوضه نمی کند، در جیب شلوار بسیجی اش مهر و سجاده اهدایی، ارزشمندترین سرمایه او محسوب می شود.
تنها به خدا می اندیشد و لا غیر، اما همچنان دوست دارد نفس نفس بزند تا به قله فتح برسد، او در همان حال حاضر نیست ذرات نم نم نفس خود را با همه زرق وبرق های دنیا و با همه موزیک های تند و ارام محافل لهو و لعب عوض کند، اری او چنان کشاکش کوه و صخره ها را با پوتین خارج از سایزش طی می کند که اگر در همان حال به او یک اتومبیل زرق وبرق دار بدهی و او را به پیست اتومبیل رانی دعوت کنی حاضر نیست قله معنویت را با جلگه مادیت مبادله نماید.
بسیجی خالص است و مخلص، چرا که امام و مقتدای او اینگونه بود، بسیجی، پیرو ولایت است، بسیجی روانشناسی شخصیت را بدون رفتن به کلاس یاد گرفت او روانشناسی مدیریت را در کالج های بین المللی نخواند بلکه در سنگرهای عشق و ایثار به کار بست، او دروس عالی را با عمل خواند و امتحان را با موفقیت پس داد.
الحق که او استاد به مکتب نرفته ای است که آموزگاران بزرگ حسرت بوسه زدن بر دست بازوی او را داشتند. او اوراق مشارکت، بازار بورس، کارت بازرگانی، مجوز صادرات و... اصلا نمی شناخت. زیباترین کارت او، کارت گروه خونش بود و بهترین اوراق او حکم مأموریت جبهه اش، بسیجی امروز هم بسیجی است، بسیجی امروز در هر سنگری که ولی امرش فرمان دهد می ماند و با همان شیوه و راه و روش ارزشها متعالی انقلاب دفاع می کند. آری او بسیجی است، او همان است که نام و نشان ندارد.

منبع: مجله اصلاح و تربیت، آذر 1374، شماره 11.