بیتفاوت نباشیم | پیشوای رئوف
پیشوای رئوف
مهربانی امام با مردم، زبانزد خاص و عام بود، موسی بن یسار میگوید: من به همراه امام رضا علیه السلام در نزدیکی طوس بودم که صدای شیون شنیدیم به دنبال صدا رفتیم، جنازهای را در حال تشییع دیدیم حضرت بلافاصله از اسب پیاده شد و به سوی جنازه رفت و مانند مادری که فرزندش را بغل میگیرد، جنازه را در کنار گرفت و فرمود: هرکس جنازه دوستان ما را تشییع کند، خداوند تمامی گناهانش را میبخشد.
سپس تا کنار قبر به دنبال آن رفت و دست روی سینه میّت گذاشت و او را به بهشت بشارت داد، من گفتم قربانت گردم مگر شما او را میشناختید؟
امام فرمود: آیا نمیدانی کارهای شیعیان ما هر روز صبح و شام بر ما عرضه میگردد؟
اگر نیکو کار باشند شکر میکنیم و اگر بد کار باشند از خداوند برای آنان عفو و گذشت میطلبیم.
سبک زندگی جلد ۱۰، پیشوای رئوف ص ۲۸