حکمت، گمشده‌ی مؤمن است...
گمشده‌ی مومن
بیشتر آدم‌های جهان نه سیاه‌اند و نه سفید؛ بلکه خاکستری هستند،
مجموعه‌ای از خوب‌ها و بدها در کنار هم.
خداوند هم، علم و حکمت را مثل دانه‌های پراکنده روی زمین پخش کرده و در وجود آدم‌های مختلف گذاشته است!
حتما شنیده‌ای که گاهی اوقات حتی دشمنان خدا یا آدم‌های بد هم، یک خصلت خوب داشته و از سوی دیگران تحسین شده‌اند؛
مثال دزدی که مال مردم را می‌خورد؛ اما روحیات جوانمردانه‌ای دارد،
یا کسی که به خدا ایمان ندارد؛ اما با اختراعی خوب و به درد بخور، به نسل بشر خدمت کرده است!
فرقی نمی‌کند درس زندگی را از آدم‌های باخدا یاد بگیریم یا از آدم‌های غافل از یاد خدا...
مهم این است که خوب و بد را از هم بشناسیم و علم و حکمت را دانه دانه از روی زمین جمع کنیم و در ظرف وجود خودمان بریزیم.
امیر المومنین علی علیه السلام:
حکمت، گمشده‌ی مؤمن است، پس حکمت را فراگیر هرچند از منافقان باشد.
منبع نهج البلاغه، حکمت ۸۰