برخورداری از قانون اساسی اسلامی از دستاوردهای سیاسی انقلابقانون اساسی هر کشوری، منشور آن نظام است که چارچوب کلی و اساسی و دیدگاه ها و سیاست های بنیادین آن کشور را بیان می کند. مسائل مهم یک نظام از قبیل نوع حکومت، دین و مذهب، نقش مردم، قوای مملکتی، سیاست های کلان داخلی و خارجی، ارزش های انسانی و اجتماعی و مانند آن در قانون اساسی تبیین می شود. در حقیقت، قانون اساسی، نمایه ای برای شناخت آرمان ها و اهداف آن کشور است. قانون اساسی جمهوری اسلامی در ظرف کمتر از یک سال در پرتو عنایت خاص الهی و هدایت های رهبر کبیر انقلاب اسلامی و شایستگی و صلاحیت اعضای مجلس خبرگانِ تدوین کننده آن، تنظیم شد. قانون اساسی در تاریخ 12 آذر 1358 به رأی گذاشته شد و با رأی شگفت انگیز 5/99 درصدی مردم ایران به تصویب نهایی رسید. امید است این اندیشه و طرح سیاسی متبلور در قانون اساسی به عنوان نظریه سازنده و رهایی بخش در دیگر کشورهای اسلامی نیز مطرح شود. یکی از متفکران اسلامی می گوید: امروز پیام انقلاب اسلامی و شیوه متین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، راه نوینی را به روی ملل مسلمان جهان گشوده و نسیم آگاهی و بیداری امیدبخشی را در جهان دمیده است. علمای اسلام و حقوق دانان مسلمان، قانون اساسی کشور اسلامی ایران را به عنوان مبنای کار آینده کشورهای اسلامی - که دیر یا زود به دامن اسلام و به آغوش حکومت اسلامی بازخواهند گشت - مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهند.(1) در بررسی برخی ویژگی ها و اصول مهم قانون اساسی به این موارد می توان اشاره کرد: اسلامی بودن، پذیرش جمهوری، تکیه بر آرای مردم، اعتقاد به حاکمیت مطلق خدا بر جهان، پذیرش اصول اعتقادی دین اسلام، ارج نهادن به کرامت و ارزش والای انسان،(2) اصل ولایت فقیه به عنوان یکی از ارکان اساسی حکومت اسلامی،(3) تأکید بر استقلال کشور و نفی سلطه گری و سلطه پذیری،(4) حمایت از همه مسلمانان و مستضعفان جهان،(5)اعتقاد به اصل مساوی بودن همه در برابر قانون(6)، در نظر گرفتن حقوق و آزادی های ملت اعم از زن و مرد به طور یکسان و در زمینه های مختلف انسانی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی،(7) تأکید بر عدالت، رفع تبعیض های ناروا، لزوم ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمامی زمینه های مادی و معنوی،(8) تأکید بر استقلال نیروهای مسلح و جلوگیری از سلطه و نفوذ نیروهای بیگانه در آنها.(9) منبع: کتاب ارمغان انقلاب: تلخیصی از نود ودو دستاورد انقلاب اسلامی ایران، حسین اسحاقی، ص 43-45. --- پی نوشت ها: 1. فقه سیاسی، ج 1، صص 16 و 20. 2. اصول 2، 56 قانون اساسی. 3. اصول 10 و 107 قانون اساسی. 4. اصول 152 و 153. 5. اصول 3 و 154. 6. اصل 3. 7. اصول 19 - 42.&nbsp; 8. اصل 3. 9. اصول 144، 145 و 146. &nbsp;

قانون اساسی.jpg