برشی از کتاب بانوی کرامت (03)
چند دقیقه مطالعه
قسمت سوم
«معصومه‌ی رضا علیه السلام»
نامی كه پدر برايش گذاشت «فاطمه» بود. لقب «معصومه» را بعدها برادرش به او داد.
علی بن موسی الرضا(ع) وقتی گفت:
«من زار المعصومة بقم كمن زارنی»
هركس معصومه را در قم زيارت كند، انگار مرا زيارت كرده است…
لقبش را «معصومه» گذاشت تا از عصمتش بگويد. مقام والایی كه نزد خدا دارد…
فاطمه معصومه(س) تنها به عنوان خواهری كه برادرش، علی بن موسی الرضا(ع) را دوست بدارد و بخاطر برادر و خواهری، دل در گرو محبّت او گذاشته باشد نيست.
گرچه فاطمه(س) و رضا(ع) هر دو از يک پدر و مادرند و در يک دامن عفيف، بزرگ شــده و با
نوازش دســت‌ها و نگاه‌های يک پــدر و مادر رشــد كرده‌اند ولی فاطمه معصومه(س) تربيت شــده بــرادرش حضرت رضا(ع) است.
پدرش حضرت موسی بن جعفر(ع) مورد غضب دربار هارون الرشيد بود و به امر او بازداشت و زندانی شد.
اين حبس و زندان سالها طول كشيده و تا شهادت آن امام ادامه يافت.
خانواده امام، به درد هجران پدر مبتلاست،
ولی چون اســارت پدر به خاطر خدا و دين و حريّت اســت، با همه ســختيی‌هايش، برای فرزندان، قابل تحمل است، چون خدا راضی است.
منبع: کتاب بانوی کرامت/ ص ۹ و ۱۰