سیره عبادی امام رضا علیه السلام

در این نوشتار با توجه به اینکه ائمه اطهار{علیهم السلام} بهترین الگو برای انسان ها هستند، به سیره عبادی حضرت رضا {علیه السلام} پرداخته شده است.

از آنجایی که زندگی انسان طبق آیات قرآن از هنگام حیات تا ممات با رنج و مشقّت آمیخته شده است {1} ،ارائه الگویی موفق برای فائق آمدن بر مشکلات  و پیمودن راه سعادت، ضروری است  و از طرفی چون ائمه اطهار {علیهم السلام} از مقام عصمت بر خوردار می باشند و از خطا مصون هستند، فلذا گفتار، رفتار و اخلاق ایشان برای همه مردم،حجت می باشد و الگویی کامل و تام برای همگان هستند.
یکی از برنامه های ائمه اطهار {علیهم السلام} با وجود مراجعه مردم و تدریس و فعالیت های گوناگون ، توجه به عبادت خداوند و اذکار و ادعیه ویژه بوده است  که می تواند الگو و سرمشقی برای شیعیان باشد.

در این نوشتار ،به بخشی از سیره عبادی امام رضا {علیه السلام } می پردازیم:
1- اگر فرصت و فراغتی برای ایشان به وجود می آمد، هزار رکعت نماز در شبانه روز می خواندند؛
2-بعد از نماز، همیشه سجده شکر به جا می آوردند؛
3- همواره بعد از نماز صبح، به سجده می رفتند و تا طلوع آفتاب در سجده بودند؛
4-هر 3 روزی ، یک بار قرآن را ختم می کردند و می فرمودند: اگر بخواهم، در کمتر از سه روز هم ختم می کنم، اما چون به هر آیه ای که می رسم در آن تأمل می کنم که در کجا و چه زمانی نازل شده است؛
5- چنان با قرآن مأنوس بودند که تمام سخن و پاسخ و مثال های ایشان از قرآن بود؛
6-خواب ایشان در شب اندک بود و بیشتر شب ها را شب زنده داری می کردند؛
7- بسیاری از ایام را روزه بودند ، خصوصا روزه 3 روز در هر ماه را ترک نمی کردند؛
8-همه اوقات به ذکر خدا مشغول بودند و بیش از همه از خداوند پروا داشتند {2}

منبع : در این قطعه از بهشت/ راهنمای خادمان و زائران حرم مطهر امام رضا علیه السلام/اداره تولیدات فرهنگی آستان قدس/چاپ  7،  1397 

پی نوشت :
1- لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ . ما انسان را به حقیقت در رنج و مشقّت آفریدیم{سوره بلد ایه 4}
2-بحار الانوار،ج49، ص90 تا 94 {گزیده شده از احادیث گوناگون}