جاودانگی واقعه غدیر خم
جاودانگی واقعه غدیر
اراده حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که واقعه تاریخی غدیر، در تمام قرون و اعصار به صورت یک تاریخ زنده که قلوب و دلها به سوی آن جذب می شوند، بماند و نویسندگان اسلامی در هر عصر و زمانی در کتاب های تاریخ و تفسیر و حدیث و کلام، پیرامون آن سخن بگویند و گویندگان مذهبی در مجالس وعظ و خطا به درباره آن داد سخن دهند و از فضایل غیر قابل انکار امام علی (علیه السلام) بشمارند نه تنها خطبا و گویندگان بلکه شعرا از این واقعه الهام گرفته ذوق ادبی خود را از تفکر و اندیشه پیرامون این حادثه و از فزونی اخلاص به صاحب ولایت، پرفروغ سازند و عالی ترین اشعار را به صورت های گوناگون و به زبانهای مختلف از خود به یادگار بگذارند. به تعبیر دیگر کمتر واقعه تاریخی در جهان، بسان رویداد غدیر مورد توجه طبقات مختلف از محدث و مفسر و متکلم و فیلسوف و خطیب و شاعر و مورخ و سیره نویس واقع شده است.
یکی از علل جاودانه بودن این حدیث، نزول دو آیه از آیات قرآن پیرامون این واقعه است که تا قرآن ابدی و جاودانی است، این واقعه تاریخی نیز از خاطره ها محو نخواهد شد. دانشمندان شیعه پیرامون این واقعه تاریخی کتابهای ارزنده فراوانی نگاشته اند و به منابع مهم اهل سنت نیز اشاره کردهاند که جامع ترین آنها کتاب تاریخی الغدیر است که به قلم توانای نویسنده نامی اسلامی، علامه مجاهد مرحوم آیت الله امینی نگارش یافته است. به هر حال پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) پس از نصب امیر المؤمنین علی(علیه السلام) به عنوان جانشین خود فرمود: ای مردم اکنون فرشته وحی بر من نازل گردید و این آیه را آورد: امروز دین شما را کامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام کردم و اسلام را برای شما یگانه آیین انتخاب کرده و پسندیدم) در این موقع صدای تکبیر پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بلند شد و فرمود: خدا را سپاس می گذارم که آیین خود را کامل کرد و نعمت خود را به کمال رسانید و از وصایت و ولایت و جانشینی علی پس از خود خشنود گشت). سپس پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) از آن نقطه مرتفع فرود آمد و به علی (علیه السلام) فرمود: (در زیر خیمه ای بنشین تا سران و شخصیت های بارز اسلام با تو بیعت کنند و تبریک گویند). پیش از همه ابوبکر و عمر به علی (علیه السلام) تبریک گفتند و او را مولای خود خواندند. حسان بن ثابت، فرصت را مغتنم شمرد و با کسب اجازه از محضر پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) اشعاری سرود و در برابر پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) خواند که ما فقط دو بیت آن را نقل می کنیم:
فقال له یا قم یا علی فانی * رضیتک من بعدی امامه و هادیاً
فمن کنت مولاه فهذا ولیه * فکونوا له اتباع صدق موالیاً
یعنی: به علی (علیه السلام) فرمود برخیز که من تو را برای جانشینی و راهنمایی مردم پس از خویش انتخاب کردم. هر کس من مولا و سرپرست او هستم، علی مولای اوست و شما در حالی که او را از صمیم دل دوست می دارید از پیروان او باشید. این حدیث از بزرگترین شواهد بر فضیلت و برتری امام علی (علیه السلام) بر تمام صحابه پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم) بوده است.
حتی امیرمؤمنان در مجلس شورای خلافت که پس از درگذشت خلیفه دوم منعقد گردید و نیز در دوران خلافت عثمان و ایام خلافت خویش به آن احتجاج کرده است. و همچنین حضرت زهرا(سلام الله علیها) همواره به این حدیث در برابر مخالفان و منکران مقام والای علی (علیه السلام) استدلال کرده اند. (1)
منبع: کتاب جلوه ای از حقیقت غدیر، مرزبان کریمی، ص 42-44.
پی نوشت ها:
1. حدیث غدیر سند گویای ولایت، گروه معارف و تحقیقات اسلامی قم.