ریلز | غم و عشق هم‌خانه‌اند

یاحسین

غم و عشق هم‌خانه‌اند؛
از مصیبت‌های کربلا، غمگین می‌شوم
پر از درد، در خود مچاله می‌شوم و 
لبریز اشک و آه و فغان، هر لحظه احساس
می‌کنم الان است که قلبم از شدت غم
از جا کنده شود و یا از غصه بترکد!
اما اینگونه نمی‌شود، غم تو میشود اشک
و از چشمانم می‌بارد، دیگر از غصه خبری نیست
اینبار لبریز از عشقِ توأم…

آری غم و عشق در مکتب تو هم‌خانه‌اند…