برشی از کتاب نشانی بهشت (02)
چند دقیقه مطالعه
ارتباط با خویشاوندان
امام رضا علیه السلام:
“مَن سَرَّهُ أن يُنسَأَ في أَجَلِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَصِلْ رَحِمَهُ”
کسی که دوست دارد عمر طولانی داشته باشد و روزی‌اش بیشتر گردد صله رحم نماید و به خویشاوندانش رسیدگی کند.
نزدیک‌ترین افراد به انسان خویشاوندان هستند.
رابطە‌ی آنها با یکدیگر از نظر اسلام از مهم‌ترین وظایف اجتماعی و به عنوان یک وظیفە‌ی دینی تلقی می‌شود که هیچ قانون اخلاقی دیگر جایگزین آن نمی‌شود، محبت، تعاون، همکاری با خویشاوندان باعث نزدیک‌تر شدن افراد و نسبت‌ها به یکدیگر می‌شود.
صلە‌ی رحم یک حرکت انسان‌دوستانه است که قرآن و روایات نسبت به آن اهمیت فوق‌العاده ای قائل شده است.
فلسفە‌ی آن، پیوند بزرگ اجتماعی مسلمانان است.
چرا که همیشه برای اصلاح، تقویت و عظمت بخشیدن به یک اجتماع بزرگ از جنبه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، نظامی و نیز اخلاقی و معنوی باید از واحدهای کوچک آغاز کرد، با اصلاح و تقویت خانواده‌ها، جامعە‌ی بزرگ مسلمانان نیز اصلاح و تقویت خواهد شد.
اسلام از این برنامه بهرە‌ی کافی برده، دستور داده است افراد با خویشان خود به هر نحو ممکن حتی با جرعه‌ای از آب ارتباط برقرار کنند.
اسلام به تقویت مجموعه‌ای توصیه می‌کند که خون‌شان در رگ و پوست یکدیگر در گردش است و فطرت آنها نیز بدان گرایش دارد، صلە‌ی رحم افزون بر آرامش روانی و اجتماعی در زندگی باعث برکات فراوانی است،
رسیدگی به نزدیکان، حل مشکلات آنان، آبادی و عمران شهرها، طولانی شدن عمر، زیادی روزی و ... از جمله آنها است.
"امام هشتم علیه السلام در حدیث فوق به دو اثر از آثار ارزشمند صلە‌ی رحم اشاره دارند؛
یکی طولانی شدن عمر و دیگری زیادی رزق."
کتاب نشانی بهشت
عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۴۴