برشی از کتاب نشانی بهشت (05)

چند دقیقه مطالعه
دوست و دشمن


امام رضا علیه السلام فرمود:

“صدیُقُ کِّلِ امرٍیَ عُقلُهَ و عُدُّوُهَ جُهلُه”
دوست هر انسانی خرد او و دشمنش نادانی او است.


انسان در زندگی نیاز به همراه، یاور و دوست خوب دارد. دوست انسان، گاهی فردی آگاه، با ایمان و خیرخواه است، و گاهی از اولیای الهی است. گاهی کتاب و گاهی چیز دیگر.
امام هشتم علیه السلام در این روایت می‌فرماید:
دوست هر انسانی که می‌تواند یاور همیشگی و خوبی برای انسان باشد عقل انسان است. عقل ابزار تفکر و علم است.
عقل ثمره‌ها و میوه‌های خوبی می‌تواند داشته باشد، انسان را به دانش برساند، از افراط و تفریط جلوگیری نماید، همیشه سبز روح و سبزرو و منشأ خیر باشد.
در مقابل چنین دوستی انسان یک دشمن نیز دارد و آن جهل و نادانی هر فرد است.
نادانی ریشە‌ی هر بدی می‌تواند باشد، به فرد و جامعه آسیب برساند. انسان جاهل همیشه یا در افراط یا در تفریط به سر می‌برد و انسان را به مشاجرات، مناظرات، رذائل اخلاقی می‌کشاند و به تعبیر زیبایی از امام علی علیه السلام
جاهل سنگی است که هرگز آب از آن جاری نمی‌شود و درختی است که شاخه‌هایش سبز نمی‌گردد و زمینی است که گیاهی از آن نمی‌روید.
پس بکوشیم که با به کار بردن عقل، علم و دانش را کسب نموده و جهالت و نادانی را از خود دور کنیم تا زندگی فردی و اجتماعی سالمی داشته باشیم.

تحت العقول، ص ۴
کتاب نشانی بهشت