شعر - زیارت
می‌باره از آسمون
هزار هزار ستــاره
خورشید خانومِ زیبا
دوباره بی‌قـــراره
می‌خواد که راهی بشه
بیاد به سمت مشهــد
دلش می‌خواد بشینه
بـــازم کنـــار گنبــــد
لبــاس نو می‌پوشـه
لباسی از جنس نور
با یه دل پر از شوق
می‌رسـه از راه دور
می‌خواد که آروم‌آروم
حرف بزنـــه با امـــام
می‌تـابـــه روی گنبـــد
یعنی که «آقا، سلام...»
(خورشید و ماه همیشه
به این امید می‌خوابن
که شب یا صبح دوباره
سمتِ حــرم بتابن)
وقتی که خورشید خانوم
دلش هوایــی می‌شه
با نورش آسمونـــا
امام رضایی می‌شه...
شاعر: نعیمه آقانوری