site.title

مشاهیر | شیخ نخودکی

حاج‌شیخ حسنعلی اصفهانی (مقدادی اصفهانی)، مشهور به نخودکی، فرزند ملا علی‌اکبر، در سال ۱۲۷۹ قمری در اصفهان متولد شد. پدرش او را از همان کودکی در هر سحرگاه بیدار می‌کرد و با نماز و دعا آشنا می‌کرد. ایشان بیشتر شب‌ها را تا صبح بیدار می‌ماند و از ۱۵‌ سالگی تا پایان عمر پربرکتش، هرساله ماه‌های رجب، شعبان، رمضان و ایام‌البیضِ هر ماه را روزه‌دار بود و شب‌ها تا صبح را بیتوته می‌کرد.
حاج شیخ حسنعلی، خواندن و نوشتن و زبان و ادبیات عرب را در اصفهان فرا گرفت و فقه و اصول و منطق و فلسفه را نزد آخوند ملا محمد کاشی و میرزا جهانگیرخان قشقایی تلمذ کرد و تفسیر را از محضر حاج‌سید سینا، پدر سیدجعفر کشفی و تنی چند از دانشوران آن عصر بهره جست. او سال ۱۳۰۳ قمری عازم مشهد شد و یک سال در این شهر اقامت کرد و سال بعد برای تکمیل معارف الهی به نجف مشرف شد و نزد سیدمحمد فشارکی و سیدمرتضی کشمیری و ملا اسماعیل قره‌باغی دانش آموخت. سال ۱۳۱۱ قمری، بار دیگر به مشهد سفر کرد و تا سال ۱۳۱۴ قمری در مشهد ماند.
در سال ۱۳۱۵ قمری، حاج شیخ حسنعلی به اصفهان بازگشت و پس از توقف کوتاهی عازم نجف شد و تا سال ۱۳۱۸ قمری، در آنجا ماند. در نجف در مسجد کوفه، سهله، مقبرۀ کمیل و میثم تمار به زیارت و عبادت می‌پرداخت. سال ۱۳۱۹ قمری، بار دیگر به اصفهان بازگشت.
دل‌باختگی به مقام ولایت، حاج‌شیخ حسنعلی را چندین بار به عتبات کشید؛ تا اینکه در سال ۱۳۲۹ قمری به مشهد عزیمت کرد و تا پایان عمر در مشهد اقامت داشت.
یک ماه آخر عمر در منزل بستری بود. تا اینکه روز ۱۷ شعبان سال ۱۳۶۱ قمری، در ۸۲سالگی چشم از عالم ماده بست و جنازه‌اش در صحن انقلاب حرم مطهر امام‌رضا (علیه السلام)، کنار ایوان عباسی دفن شد. در حال حاضر، سنگ قبر ایشان در رواق دارالحجه قرار دارد.
 

صلوات خاصه امام رضا علیه السلام
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِ
وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ
صَلاَةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ