حفظ دستاوردهای ماه رمضان

دستاوردهای ماه رمضان، بوی بهشت‌گرفتن است. بوی امام گرفتن است. بوی قرآن‌گرفتن است. ترک معصیت‌کردن و سبک‌بال شدن است. سحرخیزشدن است. اهل نماز اول وقت شدن است و... .

این دستاوردها می‌تواند همیشه برای انسان باقی بماند. انسان می‌تواند طوری ماه رمضان را پشت سر بگذارد که همیشه در بهشت باشد. مثل زائرینی که به حرم امام معصوم (علیهم السلام) می‌آیند و هنگامی‌که از حرم به‌سوی شهر و دیار خویش باز می‌گردند، بدنشان در خانه، اداره، زمین کشاورزی، مدرسه یا دانشگاه است، ولی قلبشان در حرم امام(علیه السلام). 
اگر انسان از خدا بخواهد که قلبش همیشه در فضای نورانی ماه رمضان بماند، باید این دستاوردها را حفظ کند. محضر نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) عرض کردند: «ما تا پیش شما می‌آییم، حالاتمان خوب می‌شود، به دنیا بی‌رغبت می‌شویم، از پیش شما که می‌رویم، از شما و خدا در زندگی غافل می‌شویم! آیا ما منافق هستیم؟» حضرت فرمودند: «این نفاق نیست؛ ولی ردپای شیطان است، آرام‌آرام می‌آید و همۀ دارایی‌هایتان را می‌گیرد.» سپس فرمودند: «اگر این حالاتی که نزد من دارید، حفظ می‌کردید: لَصَافَحَتْكُمُ الْمَلَائِكَةُ وَ مَشَيْتُمْ عَلَى الْمَاءِ (با فرشتگان مصافحه کرده و روی آب راه می‌رفتید) ». [1]

 
طبق منابع دینی، نماز، معراج مؤمن است؛  اما چرا ما چهل سال نماز خواندیم و جلو نرفتیم؟ چون جیب ما سوراخ است! این انبار موش دارد! وگرنه چرا آدم چهل سال در این انبار ذخیره می‌کند، ولی چیزی در آن نیست؟!  شیطان هم که در ماه رمضان قفل‌زده و محبوس هست. بیرونِ ماه رمضان ایستاده تا راه را بر آدم ببندد، قسم خورده از چهار طرف به انسان حمله می‌کنم:
«ثُمَّ لِآتِیَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ اَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ اَيْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ...» [2]
(سپس از پیشِ‌رو و از پشتِ‌سر و از طرف راست و از طرف چپ آن‌ها، به سراغشان می‌روم... .)

باید مراقب باشیم این دستاوردها حفظ شود. نماز اول وقت، ترک گناه، صفات خوب، اخلاق حمیده و... بماند. در روایات داریم که امام صادق (علیه السلام) فرموده‌اند:

 «کسی‌که حج می‌رود، نور حج  با اوست تا زمانی که گناه نکرده است.» 
این مراقبه می‌خواهد، محاسبه می‌خواهد، توبۀ مجدد می‌خواهد. اگر دیدید حال مناجاتتان، انس با قرآن، حال نماز اول وقت‌تان کم شد، بفهمید که شیطان دستبرد زده است. در روایات هست که بلافاصله توبه و استغفار کنید تا برگردد.

  آیت الله سیدمحمدمهدی میرباقری - حرم مطهر رضوی، تیر 95

پی نوشت‌ها:

[1] محمد بن یعقوب کلینی، اصول کافی، ج2، ص 424 (ط- دار الکتب الاسلامیه)

[2] اعراف، 17