قبر و قیامت در کلام رضوی

حالت‌های قبر و قیامت 

 امام‌رضا (علیه السلام) به مأمون عباسی نوشتند: «مسلمان باید به عذاب قبر و آمدن منکر و نکیر و برانگیخته‌شدن پس از مرگ و وجود میزان و صراط ایمان داشته باشد.»

 و فرمودند: «دهشت‌انگیزترین موقعیت‌ها برای انسان، سه جاست: روزی که زاده می‌شود و از شکم مادرش بیرون می‌آید و دنیا را می‌بیند و روزی که می‌میرد و آخرت و اهلش را به چشم می‌نگرد و روزی که زنده و برانگیخته می‌شود و چیزهایی را مشاهده می‌کند که در دنیا ندیده است.
خداوند در این سه موقعیت عظیم بر جناب یحیی (علیه السلام) سلام و تحیت نثار کرده و وحشتش را فرونشانده و فرموده است: «وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا» (سلام بر او در آن روز که زاده شد و روزی که جان می‌دهد و هنگامی که زنده برانگیخته می‌شود) 

و عیسی فرزند مریم (علیه السلام) نیز در این سه موقعیت، بر خود سلام فرستاده و سلامت خواسته است: «وَالسَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا» (و درود و سلام بر من، روزی که زاده شدم و روزی که بمیرم و روزی که زنده برانگیخته شوم.)»

بهشت و جهنم

 امام‌رضا (علیه السلام) به مأمون نوشتند:
«خداوند مؤمنی را که وعدۀ بهشت به او داده است، به جهنم نمی‌برد و کافری را که به آتش جاودان تهدید کرده است، از آتش به در نمی‌آورد و گناه شرک به خود را نمی‌آمرزد و کمتر از آن را برای هرکه بخواهد، می‌آمرزد. گنه‌کاران موحد در آتش نمی‌مانند و از آن بیرون می‌آیند و شفاعت در حق آنان روا می‌شود.»

منبع: چشمه حکمت رضوی ؛ گزیده کتاب عیون اخبارالرضا (شیخ صدوق)